bayramdan bahsedilmeyen bir post

* izmitteyim yine, giderken buralarda bir yerde kaybettiğim mutluluğu arıyorum umarım dönene kadar bulabilirim.

* ankara'ya gelen kıştan(!) sonra burası cennet gibi geldi. çiseleyen yağmur, ılık esen rüzgar, deniz havası...ve kıymalı pide yaptırmak için fırına giden ben...

* annem, annem olmasaydı yine severdim onu.

- ay alemsin anne yaa!
+ alem buysa kral sensin!

--------------------------
sahura uyanmış, gözleri yarı açık dolap kapağını açmaya çalışmakta:

- uff ne vardı şu dolapların kapaklarına da birer sensör taksalar dokunmadan açılsa hem el izleri kalmasa...

yirim valla...

* adam, çeklerini bozdurmak için bankaya gider. müdür, kimliğini ister. yarım saat sohbetle geçer, derken 5-6 polis içeri girer. polislerin arasında tanıdık vardır, adam selam verir, ilgilenmez ama polisler onun için gelmiştir. ifade vermek için şubeye götürmek isterler. sebep; iş karşılığı aldığı çekin karşılıksız çıkması. müdürün gizlice polis çağırmasına sinirlenen adam: "ergenekon davasına çevirdiniz bu işi, nedir bu entrika, aksiyon anlamadım ki!"

işte o adam benim babam! onu da yirim :)

* uyumak bir sanattır! yok ya sanat değil de güzel bir şeydir işte. herkesin kendini rahat hissettiği bir pozisyon vardır mutlaka ve öyle uyur. ben de duvara mümkün olduğunca yakın ve yüzüstü uyurken huzurluyumdur. ama bazı geceler diğer tarafa döneyim derken ne tarafta olduğumu karıştırır ve duvara kafa atarım. evet acıyor ama o an pek aldırmıyorum. uyku dediğin çok tatlı, yenecek bir şey olsa onu da yirim, affetmem!


* ayrıca zamansız ve usülsüz uyandırmalardan pek hoşlanmam, kimi zaman canavara dönüşebilirim. genelde bir şey söylemem, ters ters bakarım; bakışlarımla delerim yani, mahmur mahmur bakmam, bakamam! bu sabah zil sesiyle uyandım, halbuki uyuyalı daha 4 saat bile olmamıştı. evde tek başıma olduğumdan kapıyı ben açtım haliyle. apartman görevlisi merdivenleri silecekmiş, ıslanmasın diye ekstreleri elden teslim etmek istemiş. işin mantığını anlayamadım, nasıl ıslanacak ki yani? sustum... bakışlarım fena delmiş olacak ki uykunuzu böldüm herhalde hay allah diyerekten bir şeyler geveledi, yine de teşekkür ettim kapıyı kapattım ve doğru yatağa koştum.

gün ışığında uyumanın zorluğu da bambaşkadır hani. yastığın altındaki yapay karanlığımda uykuyu bulmuş ve tekrar sızmıştım ki zil yine çaldı. elinde bez, şaşkın bakışlarla gözümün içine bakan görevli: "keşke kalkmasaydınız buraları siliyordum da elim çarptı zile..". zili silmesinin mantığını ve zil çaldığı halde neden kalkmamam gerektiğini anlayamadım, sustum ve yatağıma koştum.

yarı uyanıktım, zilin bir kez daha çalmasıyla kapıya koştum bu defa gelen babamdı. bakışımı kaldıramayacağından ve tartışmak istemediğimden tekrar yatağa koştum. "hadi alışverişe gidelim" dedi fırladım yerimden. usulüne uygun uyandırmak diye buna derim ben!

* yine de babaların erkek olduğu unutulmamalı ve başbaşa alışverişe çıkılmamalı. iddia ediyorum: her şeye "harika oldu yaa çok yakıştı" demek, içgüdüsel bir şey, engel olamıyorlar!

* alışveriş sonrası mutfağa girip baba&kız co-production bir de yemek yaptık ki parmak yedirtecek cinsten!

* ytrumnoua ile bilinçaltlarımıza indik dün gece. sayesinde hafiften de olsa göbeği olan erkeği neden samimi ve güvenli bulduğumu keşfettim: babamın göbeği.

* arog ne zaman vizyona girecek diye ortalıkta dolanmaktaydım ki imdadıma yine ytrumnoua yetişti, 4 bölümden oluşan teaserlarını izledim. 5 aralıkta sinemalardayız! tabi bilet kalırsa...

* dtcf'de okuyanlar bilir uçak, helikopter, tren, otobüs ve bilimum araç sesiyle(vapur hariç) dersler bölünür çoğu zaman; 5-10 saniye boyunca hoca sesini duyurmaya çalışır, uyuyanlar uyanır, gülüşmeler olur, bir canlılık gelir sınıfa. ama gürültü sonrası esprilerin bittiği anda her şey rutinine döner. işte o an kasvet sarar dört yanımı ve alpay erdem'in tabiriyle: işte bu beni çok hüzünlendirir.

* bbg geliyor aklıma, ne fırtınalar kopardı. erayistler mi ararsın(evet tanık oldum adamlar kendini erayist olarak adlandırıyordu ciddi ciddi) melih hayranı ayılıp bayılanlar mı? eray bilgili, akılcı, kaprisli biriydi; melih ise şımarık, sempatik ve genç kızların sevgilisiydi. of deli gönül tarık vardı bir de. izlemezdim ama bilirdim, en azından aklımda böyle kalmışlar. sonucu çok net hatırlıyorum: genç kızların sevgilisi rulez!!

bir de popstar geliyor aklıma. engelli olmasına rağmen aday olarak seçilen serkül vardı, adını külhan olarak hatırladım. şarkısı vardı bir de, hani şu yüreklerimizi dağlayan, google yardımıma koştu.

"orda mıyım orda mıyım birtanem?
o eskiden söylediğin yerde miyim?"

firdevs vardı, pavyonlara düştüğü söyleniyor şimdi. abidin vardı sonra, tarkan benzerliğiyle ilgi çekmişti, ankara'da my way'de sahne alıyordu geçen sene, şimdi ne yaptığına dair bir fikrim yok. ve bayhan'ı unutmamak lazım! Unchained Melody'nin muhteşem(!) yorumcusu...

hey gidi diye ben buna derim! adamlar piyasada yoklar ama hala hatırlanıyorlar...

* smiley'e smileyleyley demeye bayılırım smayli demeyi pek sevmem. karşımdaki kişinin gönderdiği smileyi gerçeğe uyarlar ve yüzünü hayal ederim. işte bu beni en çok eğlendirir.

* "save the world before bedtime!"
powerpuff girls'ü sever miydin sen de?


(sol baştan: buttercup, blossom, bubbles)

* or-an ne biçim bir isim, özenle mi seçmişler ne! trt'de staj yaptığım dönemde soranlar oluyordu "trt nerde" diye cevabım: "or-an'da" oluyordu. böyle garip tepkiler, geyikler... sorma sorma ne zor günler geçirdim ben...

* bazen söylemen gerekenler vardır ya da söylemek istediklerin ama susman gerekir. çünkü uyulması gereken yazısız kurallar vardır, kötü çocuk/kız olmamak için onlara uyman gerekir. hay toplumuna da etiğine de diye sövesim gelir ama susarım kötü kız olmamak için...

* sustum, tıp!

balad

güzel mi gülüyorum dersin? ya da ne kadar yakışıyor bana gülmek? gülmeyi unutmadım hiç, ara verdiğim olmuştu çokça, ondan bu eğretilik biliyorum. hayır, silme! bırak kalsın gözümün ucundaki o damla. insan ağlamayı unutmamalı ve hatta hep hatırlamalı diye saklıyorum onu orada, zaten gülerken bile düşecek diye korkuyorum. yanağımdan süzüldüğü anı seviyorum en çok, o kadar sıcak ki parmağımın ucuyla dokunduğum anda mutlu oluyor soğuktan uyuşmuş ellerim. o yüzden ağlamak da güzeldir, hem de soğuk bir gülümsemeden daha fazla.

gözyaşını tattın mı peki sen? tuzlu derler ya hep yanılıyorlar bence. gözyaşının tadı her zaman aynı değildir. hüznün ne kadar ağırsa o kadar yakar ve en çok ölümde acıtır çatlayan dudaklarını. mutluluktan ağladın mı hiç? işte o an tadı olmaz gözyaşının. sessiz gelir mutluluk gözyaşları, boğazın düğümlenmez, ateş sarmaz bedenini ve yakmaz dudaklarını, yanaklarını. o yüzden hatırlamıyorsun mutluluktan ağladığını. bir düşün!

kaç mezar taşına dokundun? ben saymadım hiç, kiminin mezar taşı bile yoktu, mezarı olmayanları da gördüm hatta. bazen bu mezar taşları geçer gecelerimden, titrer gözümün ucundaki o damla. hepsini o kadar erken tanımasaydım derim ama her geçmiş gün gibi o günleri de değiştiremem ki...

bıraktım bu gece mumların ışıkları süzülsün odamda ve geçmesin o mezar taşları da. gölgelerin dansını izlemek yeterince sarhoş ediyor, bir yandan kendimi en huzurlu hissedeceğim yeri hayal etmeye çalışıyorum. neresi olduğunu da bir bilsem! annemin dizleri ve babamın göbeği uzaktaymış artık, büyümem gerektiğini hatırlatıyorlar. ama niye? bilmek istemiyorum... aynaya bakıyorum, gözlerimin içine. belki oralarda bir yerdedir, çoktan gözlerime değmiştir ve ben dünyayla tanıştığım gün ruhuma bulaşan ve bir türlü üzerimden atamadığım o şaşkınlığım yüzünden fark edememişimdir yine...

aklımın kuytularında çalan şarkıyı duymanı isterdim. dans etsen benimle... ya da dokunsan saçlarıma! ya da dur dokunma! çınarların gölgesinde yürüyelim seninle, rüzgar tararken saçlarımı. o an o kadar özgürler ki sen de mutlu olursun biliyorum. işte bu yüzden ben en çok rüzgarı seviyorum.

hatırlar mısın diye sorma bana artık. hatırladıkça çirkinleşiyorum ve daha bir belirginleşiyor yüzümün çizgileri. soru sorma bana bu gece. bırak da ben anlatayım ne az ne de kendimden daha fazla. suskunlukla haşır neşirim şu sıralar kendimle başbaşa kaldığımda. aklımın odalarında oyun oynuyor düşünceler. bak işte burada, en gencini biraz önce dünyaya getirdim. bu ne şımarıklık! kapıları çarpa çarpa, ordan oraya oyun mu olurmuş hiç?

ya da bir dakika! benimki de laf mı şimdi? sen de hiç söylemiyorsun. yarın olgunlaşınca hiçbiri oynayamacak ki bir daha. bir zamanlar çocuk olduğunu unutmak diye buna denir! her akşam salıveriyorum aklımın odalarına hepsini, sonra kızıp duruyorum. ya da şımarıklık mı benimki de? ama nefes aldırmıyorlar ki kendime geleyim...

günler geçiyor değil mi? gittikçe yoruluyorum, bak ellerim de titriyor. doğrular ve yanlışlar içiçe ama sanki doğruya koşuyorum, değil mi? peki ya en doğrusu? yine yalnızlık mı dersin? bilmiyorum...


peki, bir şarkı çalıyor aklımın kuytularında, duyuyor musun?

tık tık tık iyi günler

* geldim, geldim. çok uzakta değildim zaten, gerçi bu seni ne kadar ilgilendirir bilemem... gezinmekteyim bol bol ve de okula gitmekteyim sıkça. ne kadar fazla açık hava o kadar çok tespit, bir de aklımda tutabilsem... kendime bir not defteri alsam mükemmel olacak.

* kitaplarla fazlaca haşır neşirim şu sıra. limitlerimi kitap için zorlayacağımı tahmin bile edemezdim. kitap okumaya bayıldığım söylenemez ama konsantre olma sorunumu aştım sanırım ve okumaktan keyif alır oldum. sıkıntıdan entellektüel olacağım diyorum, mümkün mü ki?

* shakespeare dersi sağolsun, romeo ve juliet'i okudum geçen baştan sona. romeo 17 yaşında, juliet 14'üne girmek üzere olan iki ergenlik dönemi mağduru, iki düşman aile çocuğu efendim. romeo bu düşman aileden bir kıza deli divane aşık ağlaya ağlaya gecesini gündüzüne katarken yine o aileden juliet'i görür görmez ona aşık olur(!). ertesi gün evlenirler ve olaylar gelişir. şimdi sorarım: bu mudur yıllardır romeo ve juliet benzetmelerine sebep olan o büyük aşk? hadi juliet cahil ama romeo'nun yaptığı nedir? nasıl tırt karakterler bu gözümüzde büyütülen? ama eserden yapılan alıntıların 7 yıllık bir ilişkiyi sarsılma döneminden yükseliş dönemine geçirdiğine tanıklık etmişliğim var, edebi açıdan hakkını yememek lazım!

* yurtdışına kaçmak denince aklıma hep avrupa'ya kaçmak gelir. ama kaçmam gerekirse amerikaya kaçarım büyük ihtimal.(şaşırtmacalı madde olabilir!- o gün gelsin düşünürüz)

* hayali uzaylı arkadaşım var benim!

* dolmuşa, otobüse binersin ya hani güneş gelir böyle oturduğun cepheden. yer değiştirirsin, tam o sırada araç cephe değiştirir. güneşten kaçılmıyor ya da ben kaçamıyorum!

* ama yağmurdan kaçmak istemiyorum ben. hasta edecek kadar fazla yağmıyorsa kaçmam zaten. sen de kaçmasana lütfen!

* de facto'nun reklamlarını gördüm bugün. akdeniz modası, jean amerikan şalvarıdır diyor. şalvar kötü bir şey mi yani? hayır eğer karalama, ezme politikası uygulayacaksan sen de, adam gibi malzeme bul kendine!

* hani şu kışın geldiğini belirleyen kişi sana sesleniyorum, umarım blogumu okuyosundur: giy şu montunu, ben çok üşüyorum!!

* "iyi ki erkek değilmişim!" dedi ayşe, "aa niye ki?" dedim. "düşünsene bir kızla çıkmak, evlenmek zorunda falan kalacaktın!" dedi. durdum, derin deriiin düşündüm.

* tıh tıh tıh eyi günler sözleri yankılandı bir anda zihnimde, araştırdım neyin nesiydi diye. yapı kredi'nin reklamından bir hatıra çıktı karşıma

* gün içinde gördüğüm amcaların telefon zili onlara sempati ya da antipati duymama sebep oluyor. berivan, mihriban, ağrı dağın eteğinde vb. melodiler çalıyorsa korkarım ben o amcadan. ama klasik nokia melodisi ya da ne bileyim mevcut melodiler çalıyorsa gülümserim gözlerinin içine baka baka.

* jon olsam satanist olabilirdim. adamı hayatından bezdirdin! çekilir çile değilsin be garfi!(isimde kısaltma yaparak samimi olma çabası)



* spor amaçlı da olsa ulu orta tayt giymemeli bir erkek! böyle ne güzel binmiş bisikletine, kafasında kasketi, gözlüğü, sırtında çantası...ama o tayt ne ya? spor yapmanın zor bir yanı mı olmalı illa?

* postiş çok eğreti duruyor ve bunu farkedemeyen kadına kızıyorum ben! yapmacık olmamak lazım yapmacık!

* kışın en ama en sevmediğim yönü ellerim ve burnumun bir türlü ısınmaması değil dışarı çıkınca üzerine bir şekilde sinen is kokusu...

* yabancı bir insanın türkçe bilme ihtimalini unutmamak lazım! nasıl olsa türkçe bilmiyordur diye düşünmeden konuşan insan ürkütür beni...

* ankamall falan hikaye panora şahane! gittim bizzat keşfettim elif'le. bir kere içinde comics&cartoons var.

* yalnız alışveriş merkezlerindeki o şeffaf asansörler yok mu? hele atakule'deki...uff içim bir tuhaf oluyor.

* üniversite tavlası oynadım ilk defa. yendim ve beğendim. yine olsa yine oynar yine yenerim :)

* yağmurluk diye aldığım şeyin kapüşonu olmadığını yağmur yağdığında farkettim. bilinçli tüketici(!) diye bana, o kıyafetin kapüşonu olanına yağmurluk denir!

* şimdi gideyim de yine gelirim. sen de bil bakalım bu dörtlük kimin?

"İki tür nokta var
Biri önüne ve ardına bakar,
Biri ardına bakmaz,
Ardını noktalar."

yağmur duası

* dün gece yatarken yağmur yağsın diye dua ettim öyle yattım. sebep; yeni bir yağmurluk almış olmam ve bunu giyme isteğim. duamın hiç bu kadar hızlı kabul olacağını düşünmemiştim. en son saate baktığımda 3'e geliyordu, hala uyuyamamıştım. tam sızmışım derken bir gök gürültüsü ile yerimden sıçradım. odada kimsenin olmayışı gündüz vakti bile gök gürültüsünden korkan bu bünyeyi daha bir ürküttü haliyle. sersemliği üzerimden attım ama kafamı yastığın altına gömmem bir işe yaramadı. uff ne geceydi ama!

* bir kez daha: facebook sen nelere kadirsin! en yakın arkadaşım dediğim kişinin hayatına giren kişiyi bile sayende öğrendim. 2 hafta olacak hala kendisi söylemedi. hayırlı olsun diyorum buralardan biliyorum ki blogumu da okumuyorsun canım arkadaşım...

* zayıflamışım öyle diyorlar, halbuki ben kilo aldım diye sevinmekteydim!

* kedi ya da köpekleri pek sevmem yani korkarım ama yavrularına bayılırım. kaç zamandır sevmek için petshoplara sürüklüyorum yanımdakileri de. bugün erkan'la,selin ve taci'nin yeni kedileri, hasretimi giderdim. sinirleri bozukmuş şu sıra, ellerime tırnaklarını gömdü birazcık ama dudaklarımı büze büze böyle hanimiş de hanimiş diye diye en şapşal halimle sevdim de sevdim.

* barış akarsu vardı ya ölmüştü ya... aklıma geldi şimdi...

* taksi şoförlerinden bana denk gelenlerinin genelinin benim yaşlarımda okuyan kızı ya da oğlu var mutlaka! ilginç geliyor, gelme diyemiyorum...

* - bak bakayım gözlerime?
+ efendim?
- ooo lens değil bunlar! kaç yaşındasın bakalım?(at beğeniyor maşallah bir de cinsimi sorsa)
+ 20 dolmak üzere.(20li yaş kompleks belirtisi)
- ben de seni 17 yaşındaki oğluma alırım o halde.(gevrek bir gülümseme)
+ pardon?(dumurlardan dumur beğen)
- korkma korkma kayınbaban zengin adamdır!(ve yine aynı gülümseme)

işte bu da kendi kuaförümün kapalı olması üzerine gitmek zorunda kaldığım kuaför sahibiyle aramda geçen diyalog. insanlardaki bu cesaret şaşırtıyor beni, yok böyle bir dünya!

* hani cennet mahallesi diye bir dizi var ya gerçekte de var öyle bir mahalle ve öyle insanlar. film değil, şaka değil. kendi modaları, kendi kuralları, kendi tarzlarına sahipler ve çok da eğlenceliler.

* "düttürü leyla"yı annelerin kullandığı bir tabir olarak bilirdim. tdk tarafından kabul görmüş bir kullanımmış meğerse. vay dedim güldüm.

* kargaların korkuları neye göre belirlenmiş de o korkuluğa şekil verilmiş ki acep?

* geçen gece seni gördüm rüyamda, görüştüğümüzde söylemeyi unuttum. ne gördüğümü hatırlamıyorum ama hayır olsun!

* on yüz bin milyon baloncuk'lu reklam senelerce unutulmasın!

* ruffles maksimum'un gözümdeki karizması ben biftekli cheetos'u görene kadar!

* "seni lapacı seni yıkamacı yağlamacı" diye bir şarkı vardı ya...şimdi de "isim neydi çıkaramadım...bebek'te 3-5 tur atarım" diye şarkılar var ya...insanların eğlence anlayışı var ya ah var ya...

* çok odaklanamadan yazdığım en genel yazılarımdan birinin daha sonuna gelmiş bulunuyorum. vaktiyle çat diye bitirmişliğim var bir yazımı, bugün de pat diye bitiresim var. pat!

ankara kaçtı gözüme!

* hızlı başladık döneme ve bir o kadar bunaltıcı. şimdiden sınavda ne yapacağım diye düşünmekteyim ve uykularım koşar adım kaçmakta benden en uzağa...

* yurda geldiğim ilk gün, sabahın 6.15'inde hadise'nin hadi deli oğlan hadi belime dolan adlı güzide parçasını takiben jennifer lopez'in let's get loud adlı nostaljik şarkısıyla uyandım. ve elbette ki ağır parfüm kokuları ve fön makinesinin o dinlendirici sesi... işte erkeklerin hayaliyle yatıp kalktığı kız yurdundan manzaralar...

* yalnızım odamda, benim yatağım ve dolabım hariç diğerleri boş...en az pazartesiye kadar bu böyle sürecek...yalnızlığı seviyorum ama tek başına yaşamak bana göre değil. er geç, eve yalnız çıkmak düşüncesi beni korkutuyor...bir yandan da bu düşüncelerle boğuşuyorum.

* yapacak bir şey bulamadım, saçlarımı kestirdim!! hay bu kadınsal içgüdülere...

* akşam vakti güvenpark'ta durakta bekliyordum. bir çifte takıldı gözüm. kızın sırtı bana dönüktü, beline kadar uzun, turuncumsu sarıya boyanmış saçları vardı, şu otantik çantalardan takan entelimsi metalci abla mode on! çocuk da gitarı ve upuzun açık kumral saçlarıyla isveçli metalci abi tipinde, babyface, bir o kadar karizmatik. günümüz marjinal görünen ama sıradanlaşmaya karşı koyamayan bir ilişkiye sahiptiler belli ki. kız ellerini iki yana açarak ve kafasını sağa sola sallayarak hiç susmadan konuşuyordu. çocuk tam cevap verecek...yok yok fırsat bile vermiyordu. beklemekten sıkılmıştım ve yerimde duramıyordum, sürekli göz göze geliyorduk genç kızların sevgilisi tipli arkadaşla. kız kıl payıyla da olsa haklıydı bence ama dır dır yaparak tüm haklılığını yitiriyordu. oysa metallica konserinin efsanevi atmosferinde yaşadıkları o heyecanlı anlardan bahsetseler tüm problem yitip gidecekti belki de. 20 dakika süren bekleme sürecinden sonra geldi otobüsüm ve bindim. 2.48 dakika sürecek 2 duraklık yolculuğuma hazırlanırken karşılaştığım en bıkkın bakışlardan biriyle göz göze geldim. romeo abiye aitti bu bakışlar. çaprazıma oturdu. juliet'i yoktu yanında. "kız haklı!" demek istedim birden, sustum. penceredeki yansımalardan göz göze geliyorduk yine, bu sırada bitti yolculuk. inme vaktim gelmişti, aynı anda ayağa kalktık, bir de komşu çıkmıştık..."kız haklı" demek geldi içimden yine, sustum. indik otobüsten, ben caddenin bir ucuna doğru yürüdüm, o diğer ucuna doğru yürüdü. döndük ikimiz de baktık arkamıza, göz göze geldik. "sıradanlaşmayın siz de!" demek istedim, sustum...

"modern zamanlarda aşk dipdidudidururu mudur?"

* güvenpark'ta beklerken yaktığı sigarayı, beklediği otobüs gelince yere atan insanlara ceza uygulansa elde edilen gelirle epeyce bir şey yapılır. ama isviçreli bilimadamı olmadığımdan yaptığım araştırmalar ne kadar geçerli olur bilemem.

* yeni insanlarla tanışıyorum yine, güzel şeyler katıyorlar günlerime. başka hayatlar, başka hikayeler...

* süprizin kralını yaptı ytrumnoua, ankara yollarına düştü bile.

* ankara'daki travestilerin özellikle cinnah caddesi'ni tercih etmelerinin sebebi nedir ki acep, bileniniz var mı?

* keman kursunu kaçırdım diyordum, kayıtlar uzatılmış sevinçten havalara uçtum tabi. elimdeki programa uyarsa koşar adım gideceğim.

* ankara'nın havasına başlayacağım ha!! o kuru hava gözlerimi bıçak gibi kesiyor adeta! sürekli ağlıyorum!

* bilen bilir, konur sokak liseli emolarıyla meşhurdur. bir kuaför gördüm konur sokak'ta: "emo saç kesimi yapılır" yazıyor duvarında!

* gülesim var ama hiç komik şeyler söyleyesim yok ve hatta konuşasım yok. içten içe bir durgunluk var bende, sezdin mi?

* ha bir de 3 aylık avea macerama son vereceğim sanırım. turkcell de 500-5000'e karşı 300-3000 mesaj uygulamasına geçmiş. her koşulda turkcell rulez!

* "en son yanağıma yaklaştığında söylemiştim sana,
bana yalnızlığımı unutturacak kadar yaklaşma." kendi kendime bunu tekrar eder oldum son zamanlarda. özdemir asaf gibi bir adam daha gelir mi ki şu dünyaya?

* sonbaharın etkisi değil bu adım gibi eminim. paranoyalarım ve depresifliğimle yüzleşmekteyim...pek içaçıcı olmayan yazılarımla yine gelirim...

yaşamak mı dersin?

"bir gün yüksek bir yere çıkıp konuşmaya başladım. doğumdan, yaşamdan, sevgiden, ölümden söz ettim.
sevgi, sevmek sizin elinizdedir. oysa öbürleri elinizde değildir, dedim..
doğmamak, ölmemek sizin elinizde değildir, dedim.
sevgisiz yaşamak yaşamamaktır dedim. yaşamak, dedim, ilkin sevgi ile, sevmek ile başlar, doğumla, doğmakla değil.. yaşam da sevgisizlikle biter dedim, ölümle, ölmekle değil..
şimdi sizlere “seven ölmez” diyorum.. yaşamakla ölmek konularının kavramları arasında sizleri, kendinizi yeniden gözden geçirmeye çağırıyorum dedim, ve indim.
dinleyiciler arasında büyük bir kavga çıktı. üç kişi öldü.
sordum, soruşturdum. ölenlerden biri “evet, seven ölmez” diyenmiş. öbürü buna karşı: “hayır, seven de ölür” diyenmiş.
ya üçüncü ölen? diye sordum.
o mu? dediler, anlattılar.
o, bunların ikisinin arasındaki tartışmanın sonucunu öğrenmek için bekleyenmiş."

özdemir asaf

giderayak

* evet, gidiyorum...tam yedi buçuk saat sonra yola çıkmış olacağım. günlerdir uykusuzum ve yeni ders programıma bakılacak olursa bu sene de düzene giremeyeceğim ben. biri kontrolümü eline geçirsin ve ben inat ettikçe o da bana çemkirsin!

* "bu sene yeni bir sayfa açacağım" kervanına katılmıyorum bu defa, hiç bir şey planlandığı gibi gitmiyor. zaten keman ve şan kursunu kaçırdım, 1-0 mağlup başlıyorum seneye. o kadar enerjik olmamı bekleme. akışına bırakalı çok oldu...

* senenin 9. ayını bile yarılamışken döneme, "sene başı" demekte ısrarlıyım, evet.

* oha lan çok hüzünlüyüm şuan!

* oha dediğime bakma, ben günlük hayatta kibarımsıyımdır. yapı itibariyle, ne kadar zorlasam da sert ya da kaba olamıyorum. öyle ki tartışırken o sert olmaya çalışmamın eğretiliğini farkettiğim an, gülüyorum ve cıpcıvık bir insan oluveriyorum.

* çarşamba gününden beri kendimi dizginlemeye çalışıyorum uykusuzu okumayım da yolda okurum mantığı ile. kapağı, otisabi'yi ve fırat'ı geçen gece bilgisayarımın ışığında okudum, dayanamadım.

* giderayak bir sürü alışveriş yaptım yine, kullanmayacağım şeyler aldım. ve oruçluyken alışverişe çıkılmazmış; insan o sıcakta, susuzluğun da bıraktığı etki ile kırıcı biri olabiliyormuş bunu anladım. kötü bir kızdım bugün...

* yolculuk sırasında ön koltuktaki kişiyle kucak kucağa uyumak...hoşgörü de bir yere kadar...bazen cidden kaba biri olabilirim...

* etrafımda çok fazlaca müziği anlatan insan var. bilen bilmeyen...müziği eylem haline getirmediğin sürece sus bence sen, konuşma. bilenler zaten sen dinleyesin diye yapıyor, açıklarını ara diye değil. sadece dinle!

* bilkent'e cami, kilise ve sinagog yapılıyormuş. hayır, teker teker değil üçü bir arada.

* anlatım bozukluğunun kralı: "sen başıma gelen en güzel şeysin!"

* aşk meşk yalan bir ilişkide önce saygı sonra sadakat...tabi uzun süreli bir ilişki istiyorsan...

* balık ayıklamak genelde karın deşmekten ibaret, bir düşün!

* demet akalın bu akşam izmit sınırları içindeymiş. sinirlerim daha bir bozuldu şimdi.

* telefonumda world clock diye bir seçenek var, bazen aklıma geliyor açıp bakıyorum sydney'de, washington'da saat kaç...öyle deme o da lazım.

* gossipgirl diye bir dizi gösterime girdi. denk geldim izledim, bölümün başında gossipgirl olarak nitelendirilen kız, yüzü gösterilmeden "sana her şeyi söyleyeceğim ama kim olduğumu asla" gibisinden bir şey söylüyor. benim izlediğim kaçıncı bölümdü bilmiyorum ama kim olduğu gayet de belli. izleyenlerin IQ seviyesi mi ölçülmüş de biliyorlar yoksa insanları aptal yerine koymak hoşlarına mı gidiyor bilemedim. hayır, yani kız söylemem banane tribine girince kendimden şüphe ettim, ama yok o diziden hayır gelmez...

* galatasaraylıyım ve haklı olarak bununla gurur duyuyorum. gassaray denilmesi zoruma gidiyor. düzgün söylemeyeceksen adını alma ağzına biz finrbaçe diyor muyuz?

* bir insan gelsin şu dünyaya ve "kimse beni anlamıyor" diye ortalıkta dolaşmadığı bir dönem olsun... im-kan-sız!

* temmuzdu, söz vermiştin ben geldiğimde ankara'nın güzel olacağına dair. yaktın mı gemilerimi? bak geliyorum ama ben!

* "bak geliyor terlik" geldi aklıma. içgüdüsel bir şey mi bu acaba? ve ben de söyleyecek miyim çoluk çocuk olursa?

* ankara'ya yerleşmek için sebep arıyorum kendime. yüksek lisansı uydurmuştum, her zamanki gibi suya düştü planlar. almıyorlarmış bizim bölümden öğrenci. plan yapmamak lazım plan! sen de silinip gideceksin ankara ama ben sana geliyorum...

1 mesaj alındı

* saydım tam 13 gündür banyosunda oxi action'ı, mutfağında calgonit'i olan, düzenli temizlik ve yemek yapılan bir evde kalıyorum. deniz manzarası bile var. ne istersem temin ediliyor, üstelik her şey bedava. buraya babaevi deniliyor. bu konfor maksimum 3 gün daha sürecek, sonra ver elini ankara. olur iş değil!

* can sıkıntısı insana her şeyi yaptırır efendim. facebook'ta bunu gidermek için mükemmel bir alternatif. önce my dying bride ile başladım. aaron'un facebook'u yok bunu öğrendim, hamish'in varmış ekledim, kabul etti mesajlaştık. şimdi uykusuz'a sardırdım. dün Büstün ve Memo'yla arkadaş olduk(!). elime ne mi geçti? bilmiyorum.

* düşünceli arkadaş diye ben buna derim. mesajla istanbul kodlu bir numara gönderdi mert. ne diye sordum, varis ve hemoroid danışma hattıymış. hayatın ne getireceği belli olmaz tabi.

* sınıf ve okul nöbetçisi arasında bir statü farkı vardır. elbette ki okul nöbetçisi daha havalıdır. derslere girmez bir kere, al sana +10 puan. dersten mi kaçmak istiyorsun "müdür çağırıyor" der sizi kurtarır, anne baba baskınına karşı her türlü ihbarı yapar, aksiyon insanıdır özetle. ama sınıf nöbetçisi; tahtaya dersin adını yazar, çöpleri döker, hoca istiyorsa yoklamayı alır; hele ilkokulda, konuşanları yazar, direkt antipati sebebi. en iyi arkadaşlıklar bile bozulur bu görevin gerçekleştirilmesiyle. öyle lanet bir şey!

* dürümü, kebabı öyle şık restorantlarda yemeyeceksin. eğer ki parmaklarını yalamak istiyorsan nerde kuytu salaş bir yer, nerde bir seyyar tezgah oraya koşacaksın. tadı öyle çıkar!

* kıl, tüy ilginç bir yapıya sahip. kökünden ayrıldığını nasıl da anlayıverip uzamaya başlıyor hemen, aklım almıyor. bizi ayıramazsınız mesajı mı veriyor aklınca anlamadım ki!

* pril: bomboş tezgahın üzerinde o scotch brite ile nasıl da uyum içerisinde yıllardır. allah ayırmasın, bir tezgahta kocatsın.

* pipet herhangi bir şeye her an cazibe katabilir. ilkokulda bir de leblebi tozu vardı ya, böyle çubukla çekerdik. leblebiyi hiç sevmezdim ama sırf o pipeti kullanmak aşkına genzime kaça kaça hüpletirdim. hay aklımı seveyim..

* ranzanın üst katında yatmak tam bir trajedi. susarsın, in merdivenlerden çık merdivenlerden; tuvaletin gelir in merdivenden çık merdivenden; tüm ihtiyacını karşılarsın aklına yapman gereken bir şey gelir... haydaaaa!!

* yerli yersiz karın guruldaması can sıkıcı bir şeydir. harakiri yapasım gelir!

* "1 mesaj alındı", işte ekrandaki bu yazıya bayılıyorum. maksat biri mesaj attı hebelöleylöy diye sevineyim değil, o görüntü acayip hoşuma gidiyor. bu sayı 1'den fazlaya çıksa böyle sevinmem. işte böyle ufak şeylerden mutlu olabilen bir insanım öyle de hayat dolu, öyle de muhteşem biriyim.

* ben her ayın 10'unda "bugün ayın 10'udur eğlen suna'm eğlen" şarkısını söylemek isterim. ayın 10'undan önce planlar yaparım "bu ay kesin söyleyeceğim" diye. nasıl oluyor anlamıyorum ama bir bakıyorum 10'u çoktan geçmiş. algılarım kapanır, farkedemem ayın 10'unun geldiğini. bak yine geçmiş!!

* dönme dolabın isim mantığını çözebilmiş değilim. tamam dönüyor o yüzden dönme kısmı uyuyor ama dolabın mantığı ne?

* gothic ev eşyaları ibaresiyle karşılaştım, tıklayıp bakayım da vizyonum gelişsin dedim. her insanın beklediği gibi ben de şamdanlar, perdeler, koltuklar bekledim. adamlar kuru kafalı tuvalet fırçası üretmişler! vizyonum epey bir genişledi.



* isimli kolyeyi anlamlandıramam ben. küçükken kaybolursak diye künyemize yazılırmış da şimdi kaybolma ihtimalinde yardımcı olacak değil ya sana! hem insan birazcık gizemli olmalı bence. düşün ki biri gördü beğendi seni, bırak da azıcık hayal kursun adam değil mi? acaba adı ne desin, arkadaşıyla tahmin yürütsünler iddiaya girsinler. ama yok nerdeeee? asmış oraya, yazıyor mine. demek ki adı mine'ymiş der geçer adam.

* deri koltuğa oturmaktan korkar mısın sen de? ben otururken acayip geriliyorum, acayip bir baskı hissediyorum üzerimde. o sesi duymak hiç hoşuma gitmiyor, arkama bakmadan uzaklaşmak istiyorum.

* kadınlar ve erkekler arasında yapılacak bir benzetme de benden olsun. kadınlar fotoselli makineler gibidir aşırı hassas, ama erkekler manuel vitese benzer öyle de odun öyle de kalas.(böyle düşündüğümden değil, bu benzetmelerin abartı boyutu tüylerimi diken diken etmiştir hep)

* webcam'den kulağında kulaklıkla astronot gibi fotografını çekip profiline koyan adamların özgüvenine hastayım. sizin de var mı bilmem ama dün kuzenim benimkini karşıma çıkardı sağolsun. kahkahalarla olmasa da güldüm. 15 yaşındaydım o zaman, mini minicikmişim. çok iyi hatırlıyorum o günü, uykudan uyanmış gözlerim mahmur, dersaneye gitmek üzereydim. boynumdaki tül kolyenin aynısını geçenlerde inflack'ın kardeşinde gördüğümde duygulanmıştım. amacım; kulaklıklarım olmasa da benim de o adamlar gibi özgüvenim var kendime mesajı vermek. evet doğru bildin :)


* ha bir de defalarca başıma geldi; yolda yürürken tanımadığım insanlar tarafından parfümün adının ve saçıma özel bir bakım yapıp yapmadığımın sorulması. o şaşkınlık haliyle tebrik edemedim ama cesaret ister böyle şeyler bence. ben de oto mesaj geliştirdim kendime: "saçım an itibariyle 72 santimetre olup hiçbir özel bakıma tabii tutulmamakla birlikte bugüne kadar bir damla kimyevi madde(boya) sürülmemiştir. parfümün adı ise channel chance efendim. iyi günler dilerim." umarım adres soran biri olursa otomatiğe bağlamam.

* bonibon kapağından çıkan harf ya da falım'daki fallar bir anlık da olsa heyecanlandırmaz mı seni?

* sesli konuşan bir insana neden yavaş konuş denir ki? yavaş konuşunca ses düzeyinde bir değişme mi olacak sanki?

* mutluyum, bu yıl en erken dersim (cuma günleri hariç) 12.30'da. keşke parantez içindeki cümleyi söylemek zorunda hissedecek kadar realist olmasaydım.

* pretty woman eşliğinde catwalk yaparaktan sokağın sonundaki çöp konteynerine çöp atmaya gitsem...

* bence de bugünlük bu kadar yeter, haklısın.

memories never die!

* pek sevgili biricik okulum, Ankara Üniversitesi, pilatesi seçmeli ders listelerine eklemiş, hayırlı fitnesslı olsun.

* taze ekmeğin damağı çizmesi, mutsuzluk sebebi!

* siyah oje sürdüm dün, bugün çıkardım ama üzerimden o coolluğu atamadım hala, kahretsin çok süperim, en süperim!

* insanların beni telefonlarına hangi isimle kaydettiğini merak ederim. ben de onlardan biriyim.

* horlamaya çare bulamadım henüz ama ağız kokusuna son! dişin etrafına monte edilecek, kokulu bir obje geliştirmeyi denesinler. hayır, klozetin kapağını açınca gördüğüm kokulu nesneyle hiçbir alakası yok!

* bana sen lazımsın ne kadar çirkin bir ifade! duyan, adam pasta yapıyor da yumurta lazım sanır.

* annemdeki bu adrenalin tutkusunun yarısı bende olsa aktif bir genç olurdum. ben lunaparktaki o oyuncaklara binmeye cesaret edemezken bungee jumping'ten bahsediyor bana. yok böyle bir şey!

* ayak serçe parmağını ve dirseğini bir yere vurmak kadar acı veren bir şey yaşadın mı sen? kıvrım kıvrım kıvrandırıyor uff...

* dergilerde, gazetelerde, her yerde şu test çılgınlığı var ya hani, her an elinin altında bulunsun istiyorsan işte sana link, ne ararsan var: www.biriyim.com
ben hangi masal kahramanı ve hangi dünya mutfağı olduğumu merak ettim. sonuç: çirkin ördek yavrusu italyan mutfağı'nda!

* kulaklarım çınladığında gerçekten birinin hakkımda konuşup konuşmadığını merak ederim. ama sabaha karşı 5'te çınlıyorsa doğruluk payından şüphe ederim.

* "bu diş macunu öyle süper bir şey ki aileme kullandırıyorum" temalı reklamları sorgulamaktan vazgeçtim de sanki tüm diş problemlerinin çaresi diş macunu gibi hep aynı hikayenin anlatılmasına daha fazla katlanamayacağım! isyanlardayım!!

* en yardımcı fiil: yemek yemek! mutlu olmaya yardımcı oluyor, çok ciddiyim.

* kredi kartını taksit yaptırabilmek amacıyla çıkartıp bir an önce ödeyip kurtulayım diye her şeyi tek çekim alan yegane insan olmadığıma inanmak istiyorum. hadi bir işaret ver!

* aldığım kararları uygulayıp uygulayamadığımı görebilmek için yazmaya başladım bu blogu. ne zaman maddeleme işini farkettim işte o an ciddiyetimi kaybettim.

* bir de sağ taraftaki profil fotografım da çok bayık baktığımı farkettim ama değiştirmeyeceğim! şimdilik...

* çikolataya antep fıstığından sonra en çok yakışan şey hindistan cevizidir. coco star bunun en önemli temsilcisidir. itiraz istemiyorum!

* kızların ip oyunları vardır ya. önce ayak bileklerindedir o ip, sonra dize çıkar, sonra kalçaya ve en son bele. ben kalçaya gelince yere çakılanlardandım. nasıl bir esneklikti arkadaşlarımdaki hala şaşarım. hoplayamazdım, yere düşerdim ve dizlerim kanardı. neyse ki sarı boncuk fırlatan tabancalar çıktı da sonra hırsız-polis oyunları daha bir keyif vermeye başladı, erkek arkadaşlarımın oyunlarına transfer oldum ben de. ve tabi ki tasolar...maç yapamazdım 5 dakikadan fazla, dalağım şişerdi hemen. saçma da olsa simit vardı bir de, izlemesi zevkliydi onu da. evet evet kesinlikle erkek oyunları daha keyifliydi...

* bir de ilkokulda bir hocamız vardı, "allah'ım sen ölmeden canımı alma ya rabbim amin" diyip dururdu ve biz buna çok gülerdik.

* okuduğum bölümü söyleyince "amerikan'ın kültürü mü varmış pehh!" diyen kişilere karşı duyarsızdım ama aynı şeyi defalarca duymak gittikçe sinirimi bozmaya başladı. alternatif cevaplar aramaktayım.

* eğer şu atlas deneyi dünyanın sonunu getirecekse son saatlerimizi yaşıyoruz demektir. yapmam gerekenleri bırak yapmak istediklerimi bile yapmadım henüz. gözüm açık gider mi ki? e şey tabi bedenim parçalanmadığı takdirde..

* günün şarkısını morphia'dan memories never die olarak atıyor ve aklıma gelmeyenlerle yazımı noktalıyorum...

"Forget the past and the present
And take me to another day."

bulamaç

* ders kaydımı ilk defa sorunsuz bir şekilde yaptım. şu mübarek günde ağzımı bozdurmadın ya teşekkürler öğrenci işleri!

* önceden yazdığım birkaç yazıyı yayınlamıştım geçenlerde, bir an düşündüm eskinin ne işi var ki burada diye sildim. hem zaten fazlaca hisliydi.. aman da ne iyi ettim yıldızlı pekiyi bana.

* oruç tutmuyordum günlerdir, bugün tekrar başladım. e haliyle bizim o masabaşı sohbetlerine katılma imkanım oldu. bugün ders başı yapan liseliler arasında kardeşim de yer alıyor ve inatla tıraş olmayı reddediyor. sahurda saç sakal uzun, uykulu bir şekilde masaya geldi. babam, ya sabır dercesine baktı baktı ve sohbetimizi başlatan bombayı patlattı: "karizma insanın duruşunda değil içinde olacak içinde!!"

* ilkokul arkadaşlarımın birçoğu mahalleden de arkadaşım aynı zamanda. bugün toplanıp iftara gittik.(yazım 12den sonra biteceği için dün sayılıyor) gözümde canlanıverdi ilkokul sıralarında oturduğumuz, okul çıkışı çantalarla eve yürüdüğümüz günler, ne ara büyüdük klişesinden vazgeçmedim ama içimden söyledim. öncesi ve sonrasıyla güzel bir gündü. akşam vakti o çınarlar altında yürümeyi özlemişim...

* batak oynadık. yemek sonrası 5 kişi kaldığımızdan ferhat ve ben ortak oynadık. kartları o açınca güzel şeyler başardık, ihale başarımızdaki katkısından dolayı da serkan'a sonsuz teşekkür tee buralardan :)

* şu sıralar fazlasıyla dikkat dağınıklığı yaşıyorum. ellerim, dizlerim titriyor ve de çarpıntılarım oluyor sık sık. bir sorduğumu 5 kere daha sorabiliyorum. en basit şeye bile odaklanamıyorum. sorularıma bir kereden fazla maruz kalanlardan mısınız? kusuruma bakmayınız.

* bir garsona ice tea sipariş edince "nestea var onu getirsem olur mu?" demesin lütfen. tişört bastıracağım; "ice tea, nestea farketmez şeftalili olsun bizim olsun."

* kediler böyle gözlerini kısarak bakıyor ya hani ben çok korkuyorum o an. aklından geçenleri okur gibi oluyorum. sonra bıyık altından güler gibi arkasını dönüp aheste aheste gidiyor ya; sen de, onun aslında bir hayvan olmadığını düşünmüyor musun benim gibi?

* annem, sözlükten sonra şimdi de facebooka sardı, dilinden düşürmüyor. her an üye olabilir. zaten teyzemler falan hepsi üye. tag'leşiriz, poke'laşırız, comment neyin yaparız hoş olabilitesi var.

* doctor renaud paris: doghtoğğ ğöno paği. hatırladın mı?

* iki yakın arkadaşın aynı kişiye aşık olması olayını iki yönden de yaşadım ben. farklı dönemlerdeki en yakın 2 arkadaşım çok pis yazmıştı 2 eski erkek arkadaşıma. ve yine iki defa iki yakın arkadaş birbirine düşmüştü benim yüzümden. neler mi oldu? hayattan çıkarılmak suretiyle çözüldü ve unutuldu her şey...

* dikkatimi toplayamıyorum, şuan bu yazıyı yazmakta çok zorlanıyorum.

* komşumuzun torunu yiğit 14 şubat'ta 4 yaşını dolduracak bir afacan. daha sonra maceralarımızdan bahsederim yine ama şimdilik bunu anlatıp geçeceğim: birlikte oturuyorduk. elindeki oyuncağıyla ilgileniyordu birden ellerime baktı, "yanılmıyorsam elinde bir karınca dolaşıyor" dedi ve oyuncağıyla ilgilenmeye devam etti. karınca dediği şey siyah bir pamukçuktan ibaretti ama "yanılmıyorsam" diyişi beni benden aldı. ee o minicik ağzını mıncırdım tabi.

p.s: kendisinin karıncalara fena halde takıntısı var. minik ve siyah olan her şeyi karınca olarak adlandırmak istiyor.

* günümüz koşullarında çocuklara masal anlatmak da zor. cin gibiler maşallah. haklılar da sen git sabah akşam discovery izle sonra kim inanır ki tahta bir kuklanın konuşabileceğine, burnunun uzayacağına falan?

* direk ve direkt arasındaki fark ayırt edilmeli artık!

* son dönem ilişkileri epeyce ilginç, beklentiler ve standartlar öyle yükseltilmiş ki sanırsın kızlar angelina jolie, erkekler brad pitt. erkek, her dakika sağdan soldan kızı alıp gitmesi gereken yere bırakmıyorsa suçlu, ucuz bir yerde yemek yediriyorsa basit, cep telefonunun kontörüne varana kadar ihtiyacını karşılamıyorsa ezik. bu beklentilerin hiç biri karşılanmıyorsa "at gitsin" politikası uygulanıyor, çok defa tanık oldum. sonra da türk erkekleri kadın görmemiş gibi davranıyor şöyle de böyle! yok yeaa! hepsi sizin eseriniz!

* renkli lens kullanıyorsan yüzüme bakarak konuşma benle! içim bir tuhaf oluyor, henüz balıklarla konuşmaya alışık değilim!

* maskeli iftar partisi düzenlesem hangi kıyafetle gelirsin yemeğe?

* pazar günlerinin önemi gittikçe değişiyor. babamın da çalıştığı günlerdi, sabah erkenden kalkıp çizgi film izlerdik, öğleden sonra banyo yapardık. o minik, pembe, bebek aspirinini içerdi ablam ile kardeşim ve uyurduk. o sırada annem önlüklerimizi ütülerdi ve akşam olurdu bile. geçirdiğim rahatsızlık yüzünden benim aspirin içmem yasaktı, çok özenirdim bee.

* insanı hayvanlardan ayıran tek özelliği düşünmekmiş. pehh yalana gel! beni onlarla bir tutamazsın hayır!

* ninja kaplumbağalar neden pizza yerdi ki? leonardo da vinci, donatello, michelangelo ve raffaello sanzio da sürekli pizza mı yiyormuş sanki? milliyetçiliğin böylesi..



* defterler arasında sakladığımız o güller nerededir ki şimdi?

* bu beyaz sayfayı bana ayırdığı için her yazımın başında bloguma teşekkür etsem mi ne?

* "Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana." der ataol behramoğlu yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var'da. kalsın bu satırları zihninde.

rapunzel abla'dan saçmalamacalar

* ramazan insanın sadece ağzını değil elini kolunu ve hatta ayağını da bağlıyor. insan her şeyini iftar vaktine endeksliyor, 30 gün böylece geçip gidiyor hayatımızdan.

* kredi kartımı ödemeye çıktım dün, eve geri dönmek istemedim. lise yıllarımdan bana kalan en güzel insanı aradım, gelsin beni yine kurtarsın diye. uykusunu böldüm ama bence değdi. hayır ya sabahın köründe arayacak kadar düşüncesiz değilim öğlenin 3'ünde uyumamalı bir insan.(bunu söyleyen ben olamam)

* yukardaki resim sekapark'a ait. izmit'in sahip olduğu en güzel alanlardan biri olmuş bence. aşık oldum resmen. sahil kenarında bir park alanı. düşün ki ahşap bir iskele üzerinde bembeyaz dekore edilmiş bir mekandasın. duvar yok, etrafın yemyeşil, aşağıdan akıp gidiyor körfezin suları, gökyüzü masmavi. etrafında yelkenliler, deniz otobüsü, sandallar, tekneler süzülüyor. bir de planör kiralamak gibi bir hizmet sunmuşlar ki ben en çok buna bayıldım. ilgililere duyrulur: körfez turu 150 ytl, istanbul turu 1500 ytl.

* baktım çimlere doğru ilerliyor selim, "dur basma!" dedim "tabelayı görmüyor musun?" dedi. nasıl da içimde ukte kaldıysa hayatım boyunca o günü beklermişim gibi bastım çimlere.



* bazen yanımda olmasını istediğim kişinin msn'de online olması bile yeterli oluyor. takılıyorum kendi halimde, arada açıp listeme bakıyorum ordaysa eğer gülümsüyor ve takılmaya devam ediyorum. ama her iki türlü de yanımda olmadığı günler için fake hesap açıp listeme ekleyeceğim. bu böyle olmuyor.

* bir önceki yazımı peru'daki bir arkadaşım için yazdım. blogumun türkçe olduğunu görünce üzülmüştü ve bir gün onun için yazacağıma dair söz vermiştim ben de. bunun için doğum gününü seçtim, çok mutlu oldu. ben de mutlu oldum. sizi pek alakadar etmedi biliyorum ama bizim için süper oldu.

* kablosuz internet servisi veren hamam görmüştüm. kim götürür ki laptop'ını o ıslak, nemli ve köpüklü ortama. ben götürmem en baştan söyleyim!

* çimlere basmak dedim de aklıma futbolcular geldi. çimlere basmayınız ya da çimlere basınız tabelaları ne ifade ediyordur ki onlara?

* "acımadı ki acımadı ki!" nasıl bir söz öbeğidir! insanın çileden çıkarır, daha fazla acıtma isteği uyandırır. sanırım bu yüzden kimseye şiddet uygulamıyorum. aferin bana!

* "herkes gider be rapunzel abla. baksana sana o kadar yalvarıyorlar uzatıp saçlarını alıyorsun yanına. sonra senin kuleden başka hatunlarla kesişmeler kaçamaklar. hani dünyanın en büyük aşığıydın!" demişti yılmaz, geç oldu ama hak verdim.

* bir erkek giyinecekse camel active ve quiksilver'dan giyinmeli bence. çok karizmatik kesinlikle!

* tek taş yüzüğün cazibesini anlayabilmiş değilim. ne ki bu kadınları çılgına çeviriyor?

* çekoslovakyalılaştıramadıklarımızdanmışsın ben bunu anladım!

* okuyorum ya ben uykusuz'u, penguen'i; böyle "ahanda bunu aklımdan geçirmiştim ben bloga yazacaktım" diyorum ya, o anı hiç sevmiyorum ama yine de gülüyorum.

* matematikçilerin şu x sevdası yedi bitirdi beni! hayır hep aynı geyik ama bulmaya çalışırken kafayı yiyeceksen neden kaybediyorsun x'i? sonra ben olmayan şeyin peşinden koşuyorsunuz diyince cahil gözüyle bakın peh!

* erkek parfümleri kadın parfümlerinden çok daha güzel bence. kadınlara ait birçok şeyi sevmiyorum ve bunları her farkettiğimde, neden erkek olarak gelmedim ki şu dünyaya diye başlayan isyan silsilesi ile kendimden geçiyorum...

* he bir de göbek var bilmemne diye üzülmeyin! kadınlar üçgen vücutlu erkekleri beğeniyor gibi görünür ama tercihi ondan yana yapmaz. güven vermez ki çünkü kas yığını, manken görünümlü bir erkek. o yaşlanırken evle, çocukla, işle ilgilenirken; adam her an kendi gibi manken görünümlü bir hatunla kaçacak gibi gelir. hem sen hiç üçgen vücutlu bir baba gördün mü sanki de konuşuyorsun? e tabi şimdi bu söylediklerimin rahatlığıyla gevşer ve salarsan g*tü göbeği ama yanına da manken gibi bir hatun istersen o da hata. bırakıp gidemez mi sanıyorsun? yanılıyorsun..

* pringles'a cips diyenin alnını karışlarım. sen hiç diğer cipslerden ördek gagası yapabildin mi de konuşuyorsun?

* hande yener ve özcan deniz: nerden nereye'nin canlı örnekleri! bir düşün hele! aşmış bunlar, biz hala yerimizde sayalım. çok eziğiz lan.. biri turkish madonna diğeri pavarotti...

* hatırladım!! şuan, geçen gün aklıma gelen karşılaştığım en alegorik ismi hatırladım: veli göçer. kim mi? ödev sana, araştırıp geliyorsun.

* veli göçer göçmez göçen göçmez!

* ıstakoz kabulümdür ama bir insan karidese neden bayıla bayıla yumulur ki? çinli olsan neyse de... denizde yaşaması böcek olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

* lahmacun, acılı ezme, soğan, sarımsak ve hatta pastırma sevmeyen kişiye anlam veremem ben. hele "ıyyk kokar be!" triplerine girenin diline çemen sürerim 1 hafta çıkmaz kokusu!

* uyku anımda yaptığım ve söylediğim her şey mübahtır efendim. sayıklarım, hem uyurum hem de gezerim. attığınız mesajları okur hatırlamam hatta cevap atarım onu da hatırlamam. ararsınız açarım konuşmam hatta anlamsız bir şey söyleyip telefonu yüzünüze kapatırım. öyle işte..

* ha bir de kapısı kilitlenmeyen tuvalete, banyoya girmem ben. insan kendini savunmasız hissediyor yalan mı? manyak deme, pat diye biri içeri girse napacaksın bana onu söyle?

* ömrüm boyunca ne amuda kalkabildim ne de parande atabildim, bu bir eksiklik midir?

* pakmaya var ya hani, onun sahibinin kurduğu okullardan birinde okudum ben ilkokulu. ayrıcalık değildir onun farkındayım. sadece abidin pak i.ö.o. diyince "o ne beaa puhaha" diye dalga geçenlerin anısına bahsettim. abidin ismi neden böyle komik gelir ki insanlara?

* maçın en kritik anında sakatlansa futbolculardan biri, tedavi sırasında taraftarlar atışmaya devam etse, sonra hemşire dönse sus işareti yapsa... bence annesini karıştırmayın!

* semih, türkiye - hırvatistan maçında "sus" işaretini bir yaptı pir yaptı. dün ermenistan maçında da aynı hareketi gördüm. gittikçe itici olmaya mı başladı ne?

* nietzche'nin aforizmalarına bayılırım ama öğretileri genellikle uymaz bana. onlar için fazlaca sıradan biriyim ama o öğretiler yayılmaya başladığında nietzche'nin çoktan delirmiş ve bunu hiçbir zaman öğrenememiş olduğu gerçeği hüzünlendirir beni.

* madem öyle yine sevdiğim bir aforizmasıyla yazımı bitireyim istedim:

"kendi alevlerinizde yanmaya hazır olmalısınız: önce kül olmadan kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz?"

just for you

the less people understand me, the much more you understand me. there's always been an unseen bridge between us despite the thousands kilometer-way. and without seeing my face physically, you've seen me suffering in your dreams. i felt, you felt. we've written, we've replied. some day we never heard of each other but felt the way the other felt and this kept us tranquil. it has always been completely difficult to describe the telepathy between us so i can't find the correct words. but this is only written for the sake of your innocent friendship as you wanted, anyhow you can feel it and i prefer the holy day for this :)

now years have passed and you've became a big guy, haven't you? :) this is the forth birthday we celebrated together and i hope it won't be the last one. and here, i found something you wrote for me and it made me smile again. I'd like to end my post with it and my favourite photo of you haha, thanks again. wish you better days of happiness..freedom survives..

She hovers through the heavy air,
Bloody dew crown decaying meadows,
Meadows unwithered laying inert,
Barely seen by twilight dim.

So heavy air ensnares the field,
But dissipates around her shield,
A shield of darkness and distress.

She makes no sound,
Moving herself slowly,
Within the old frozen oaks,
Like a deadly dance that break even the hardest rocks.

The chaos set a realm around her,
The shadows blend in remorse,
Mankind cry cause they know the time has arrived,
The time of a red awake,
The time of a new obscure dawn.

A woman which no man would dare to behold forevermore...

...my Princess of the Dark Lands.

o da olmalı blogumda!

hayatta en bi çok güldüğüm biri varsa o da fırat şüphesiz. neşemi hiçbir şey yerine getiremezse açarım, okurum. en son ardı ardına okuduğumda gözümden yaş getirdi ve karnıma ağrılar girdi gülmekten. nasıl bir zeka ürünüdür ve aramızdan biridir bu ya reppim? kendi çocukluğumdan çok fazla şey buluyorum her karesinde. tek eksiğim bir "hayalet" arkadaşımın olması. o da olmasın korkarımmış zaten. hele o melis yok mu? "hıhı hello fırat. hello merhaba demek fırat değişmez çünkü fırat özel isim hıhı." görmeyen kalmasın diyorum, beni okuyan herkes bahsettiğimde bilsin "dinimiz amin" diyince şaşırmasın istiyorum! nevresim takımları, silgiler, kalemler, bardaklar, defterler artık barbie ya da batman'le değil fıratla süslensin istiyorum. bu çılgınlık yayılsın istiyorum...

mazeretimsili asabi

* mazeretim ne kadar geçerlidir bilmiyorum ama asabiyim bugünlerde. bir o kadar da mutsuz.

* hayatında birçok şey yolunda gidiyorsa bil ki yine o birçok şey alabora olabilir herhangi bir anda. neye uğradığını şaşırırsın! elinden bir şey gelmez.

* birilerini kendince cezalandırırken başkalarının mutsuzluğuna sebep oluyorsan yanlış giden bir şeyler var demektir.

* biriken tüm sinirimi en olmadık anda en olmadık kişi üzerine püskürttüm, en büyük pişmanlıklarımdan birini yaşadım. bu blog üzerinden nesnelere, kişilere saldırmak en iyisiymiş. kimseye zararım yokmuş o zaman. bunu anladım son 2 günde.

* evet pek sıkıcıyım. istemiyorsan okumaya devam etmeyebilirsin. ne yazacağımı bilmeden devam ediyorum pek iç açıcı şeylerden bahsetmeyebilirim. hatta devam bile etmeyebilirim.

* tuzzy basbourne'umuz var bizim, o da başladı blog yazmaya. bir uğra, okurum güzelleşirim'de de adı var: şatruuz!

* bir ilişkide 3. bir kişi varsa başrolü o oynar. birincil kişi çoktan ikinci(yani 3.) kişinin gölgesinde kalmıştır ve bu üçgen bozulmadığı sürece öyle kalacaktır. yine de atalara kulak vermek gerekir: son gülen iyi güler. hayır, bu sadece gözlem, böyle bir ilişkim yok.

* ayşe teyze'ye o kadar laf söyledim duydu mu ne? indirime girmiş ace!

* gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar diyor ya o şarkıda, ben de yuh diyorum! ama yok kalabalık içindeki yalnızlığı kastediyorsa güzel benzetme der ellerinden öperim.

* az önce hayatımda karşılaştığım en alegorik isimi farkettim, sonra unuttum. hatırlayınca yazarım.

* deniz'le birlikteyken benim adım mehtap olsa aniden, sorsak seni; neredesin?

* okuyabilirsen kocaeli okuyamazsan koca evi diye bir deyiş uydurmuş dersane sektörü, daha yeni duydum höh dedim, engel olamadım.

* 1-2 saat önce facebook'a giremedim, altyapı çalışması neyin varmış. nasıl gerildim, hayatımda büyük bir boşluk hissettim bir anda anlatamam. cep telefonumu evde unutup dışarı çıkmışa döndüm.

* kardeşimle aynı odayı paylaşıyoruz, uyuyor şu an ve aynen şöyle sayıklıyor gayet hızlı ama sakin: bak bak bak polis geldi ahmet polis geldi bak bak!

* cola turka'nın chevy chase'li çıkış reklamı vardı ya yaratıcı olmadığı oranda iticiydi, çok şükür ki coca cola taklidi reklam yöntemine başvurdular da unutuldu gitti.

* ergenlik dönemini atlatıp normale dönenler için "çirkin ördek yavrusuydu kuğuya dönüştü" benzetilmesi yapılmasın artık! yapana bu ördek gibi bakarım affetmem!

* lost izlemeyengillerdenim. e haliyle sawyer, mawyer bilmezdim. josh'ı yani sawyer'ı ilk kez yurt kantininde tıkınırken beyaz show'da gördüm. tabi pür dikkat, çıt yok kimsede. içimden bilimum tarifini yapamayacağım tepkiyi veriyorken televizyondan da ayırmadım gözlerimi, elimdeki tabağı bırakmam gereken yere değil de yere bırakınca dikkatleri üzerime topladım. "josh mıydı bu adamın adı" dedim, "evli" dediler. yoo yıkılmadım.

* doğum gününün bayrama seyrana denk gelmesi ne kötü! hele 1 ocak doğumlulara hepten üzülüyorum. hayır, 31 aralık yılbaşıyla kaynar kutlanır da ertesi gün kim bir kutlamaya daha katlanacak o yorgunlukla?

* seni seviyorum diyene teşekkür ederim cevabını veren hödük, kalas, odun geyiği vardır ya. ne komik değil mi? evet evet eheh komik tabi. işte ben de o teşekkür edenlerdenim. yok canım neden alınayım ki? söylemiştim tomruk gibiyim.

* ben senin dokunmatik telefonun yüzünden yanlışlıkla boş ya da eksik mesaj gönderme ihtimalini sevdim :(

* liseli kızlar gibiyim şu sıralar. bir tripler, bir bunalmalar, bir değişiklik çabası... yok yok çekilir çile değilim!

* şimdi cama biri tıklasa aralasam perdeyi baksam karşıma bir uzaylı çıksa. korkudan dilimi yutsam, tam bayılacakken üstün teknolojileriyle engellese bayılmamı. sonra bir kapsül yuttursa onların dilini konuşmaya başlasam. beni marsa gezmeye götürse, sonra ufosuyla eve bıraksa. gitse, el sallasam arkasından. sonra farketsem ki hala onların dilini konuşuyorum. ulaşamasam bir daha ona. kimse anlamasa dilimden. off ne biçim de kötü olur!

* death, come near me: anlayarak dinlemelisin. gerçi anlamasan da hissedersin. öyle de hisli bir şarkı...

* dedim ya hani uzaylı camı tıklasa, ben gecenin şu saatinde değil camı tıklasa "imdaaaat yardım edin!" diye bağırsa da aralamam o perdeyi. koşar babamı uyandırırım, öyle de tırsak bir insanım.

* yabancı şarkıcı, aktris vs ve turistlere "türk erkeklerini nasıl buluyorsunuz?" diye de sorulmasın artık! farklı olan her zaman caziptir. yoksa niye gezdirsin elin sarışın isveçlisi bizim kıro hüseyini yanında?

* "sen çok iyisin ama ben sana layık değilim" yalanı da bu yazımla ve özdemir asaf'ın şu sözleriyle son bulsun artık!

''- seni yitirmek istemem. senin benim olmanı bu yüzden istemiyorum.

aptaldır bu.

-beni yitirmeni istemem. senin olmak istemiyorum bu yüzden.

bu aptal bile değil.''

yine gelirim, hep gelirim ben

* ramazanla birlikte hoşgeldim ben de.

* 10 gün olmuş niğde'ye gideli. izmit'te doğdum büyüdüm ben ama bilen bilir aslen niğdeliyim. düğün dernek bahane eş dost görmeye gittik. bulguru kaynattık güzeli oynattık çirkini de söylettik. artık düğünlerde bile demet akalın, serdar ortaç ve bilumum kop kop şarkısı söylenirmiş bunu da öğrendik öyle geldik.

* düşünmek için pek fırsatım olmadı bu defa, mutluydum. düşünmemek güzel şeymiş, hem insanın saçları daha geç ağarırmış. o sebeple düşünmeden aklıma ilk ne gelirse onu yazacağım şimdi. hayır, kaliteli bir yazı için hiçbir zaman söz vermedim.

* ntvmsnbc: tekerleme gibi, oku hele.(entiviemesenbisi)

* ramazan geldi bir sürü safsatayla birlikte geyik de geldi. "oruç musun?", "hayır, oruçluyum". ama ben en çok buna güldüm ilk gün ilk gün, tenk yu veri maç gkn ortağım:
- oruçluyum ben(buradaki ben, ben oluyorum)
- oruçlu ve öfkeliyim.

* caner, doğum günün burdan da kutlu olsun, imkanları kullanmak gerek :)

* LCD ekran ikiyüzlüdür, kandırıkçının önde gidenidir. karşıdan bakarsın kocaman bir şey sanırsın, yanından geç hayalkırıklığından başka bir şey değil. hem ne zaman adı geçse "el CD", "ya CD" ile başlayan saçma sapan cümleler kurarım ben. sevmiyorum sanırım seni LCD.

* yine ben küçükken ateşlenip de acile kaldırıldığımda "iğne istemiyorum" dediğimde fitile başvuran doktorlara sesleniyorum buradan: gün gelir devran döner, yaz bunu bir kenara!

* hobim yok benim bunu biliyordum da; çevremdeki birçok insanın en büyük hobisi, beni aptal yerine koymak. bunu tekrar tekrar söyledim ve en sonunda hazmettim. anlam veremediğim bir nokta kaldı; açıklama yaparken bile aptal yerine koymaya çalışmaları...galiba büyük bir keyif veriyor ki vazgeçemiyorlar. evet evet bunun adı hobi olsa gerek.

* yılların o kassız, güçsüz mr. muscle'ı git yerine üçgen vücut animasyon karakteri gel! olmamış, tüm büyüsünü yitirdi şimdi o yağ çözücü sprey.


* küçükken eşyalara canlı gibi davranırdım. çocuk gelişimi okuyan bir arkadaşıma anlattığımda "hala devam etmiyorsa sorun yok" dedi. televizyon kumandası ve monitörle konuşmam kapsama alanı içinde midir ve küçükken kapıya, masaya çarptığımda annemin onlara "ah seni seni! al sana al sana!" diye vurmasının etki payı var mıdır acaba?

* kötüye doğru ilerliyorum şu sıralar ben, farkında mısın?

* masabaşı sohbetlerini epeyce severim. ramazanlarda ayrı bir tat verir, hele sahurlar bu sohbetler olmadan çekilmez. ilk gecenin sohbet konusu: headbang yapmak vs. hu çekmek. gerisini siz düşünün. anne baba yorumlarına çok gülüyorum ben.

* yaz sıcağında o laptopla içli dışlı olmaktansa sandalye üzeri, masaüstü, pc başı kaynaklı boyun ağrılarına razıyım.

* öfkeyle kalkan bazen de kararla oturur. hayır, saçmalamadım. güzel kararlar verdiğim oluyor, pişman değilim.

* ısrarla tavsiye; hala dinlemediysen dinle bu grubu: yansımalar.

* "yağ satarım bal satarım" oyunu vardı ya hani, sözlerini uzun bir süre yanlış anladım, kendi çapımda sorguladım ve gerçeğe ulaştım. bir ustanın g*tü neden sarı olsun ve küçük çocuk ustasının g*tünü satsın ki? elbette kürkü sarı olacak.

* ramazan dolayısıyla ekran başında kapanan kafalar açılsın, daha fazla sömürü yapılmasın!

* insanları çevrimiçi ve çevrimdışı olarak ikiye ayırabiliyorum. başka türlü sınıflandırma yaparsam kalp kırarım gibi geliyor.

* ramazan davulcularını cesaretlerinden dolayı taa buralardan kutluyorum. uff ne biçim de korkunçtur gecenin bir yarısı o ara sokaklar.

* ben hayatımda hiç kimseye tokat atma isteğiyle yanıp tutuşmamıştım bu zamana kadar, umarım karşıma çıkmazsın.

* kahvaltı da "nutella mı üçgen peynir mi bir tercih yap deseler" yapamam ben. kaskatı kesilirim. incitmekten korkar, susarım. sormayın bunu bana!

* kabloların birbirine dolaşması engellenemez!

* psikosomatiğim tuttu yine, gözlerimde yağmur yağacak!

* hobim olmadığı gibi en ince detayına kadar bildiğim, tanıdığım, hayran olduğum biri de yok. üzüldüm şimdi, ne acı...

* hayır o pisa değil pizza kulesi işte!

* peki ya lahmacunun turkish pizza olarak adlandırılması? bu arada peymacun benzeri taklitlerinden sakının!

* son zamanlarda yastığa sarılmadan uyuyamaz oldum. ben böyle şeyi çocukluğumda bile görmedim yuh bana!

* sonbahar geldi hüzünlendim ben yine, şimdiden hasret kaldım yıldızlı yaz gecelerine.

* "..bir gece sabaha karşı tüm kilitli kapılarım açılacak, yalnızlığımdan çıkıp gideceğim.." der attila ilhan, ne de güzel der ve ben çekip giderim.